Monkeyforest in Ubud

Hoi allemaal,

Gister na een rit van 3,5 uur aangekomen in een mooi huis in de buurt van het drukke, en toeristisch bekende Ubud. Tijdens de autorit nog mooie dingen gezien. Een andere route dan de heenreis en gelukkig geen zieken onderweg. In de middag even rustig aan gedaan. We zitten midden in de rijstvelden in een klein plaatsje. Maar wel  iets van Friesland in de winkels is ( zie foto ) Het is hier heerlijk rustig. In de naastgelegen rijstvelden werken mensen.

‘ S avonds zijn we met de taxi richting Ubud centrum geweest om te eten. Wat een optilling! Een leuk restaurant gevonden met leuke manager. Hij had op een cruiseschip gewerkt met Nederlanders en kenden wat scheldwoorden, een grappige man, wel mee en om gelachen. Mylan kreeg een ijsje als we een review zouden plaatsen, dat even voor hem gedaan.
Vandaag de stap toch maar gewaagd en een scooter gehuurd. Dan zijn we zelf  baas en ben je het snelst hier. Met de auto sta je constant stil. 
Vanochtend na het ontbijt op de scooter gestapt en naar Monkey Forest geweest. Een zeer toeristisch park in het bos met ontelbaar veel aapjes die daar gewoon los rond lopen. Het is wel oppassen geblazen met zonnebril en tasjes etc. Sommige aapjes zijn daar op uit. Als je gewoon rustig er langs loopt gebeurd er niks. Er worden ook wel eens mensen gebeten hoorden we, toen we de tanden zagen waren we nog voorzichtiger! Het was een mooi park en leuk om te zien. Er waren er veel baby aapjes te zien. Ook zaten er blinde aapjes, en eentje met 1 arm en been, die zaten wel in een kooi. Die kunnen waarschijnlijk niet meer los. Toen we op de parkeerplaats terug waren gaf een medewerker ons een tip om naar de koffieplantage Satria te gaan hier. Hier word de duurste koffie ter wereld gemaakt, daar hadden we wel eens van gehoord. Het heet Kopi Luwak.
Dus wij op Google maps dat invoeren en rijden maar. Toen we dachten verkeerd te rijden zijn we even gestopt aan de weg, waar gelijk een man ook stopte en vroeg waar we heen gingen. Wij zeiden naar Satria koffieplantage. Nou dan moesten we achter hem aan rijden…. Dat gedaan, maar eenmaal daar ging hij mee naar binnen, vanalles vertellen… we kwamen er niet vanaf! Niks voor ons…. Dit is dus het toeristische waar we niet van houden, dat opdringerige gedoe. Dit was de eerste keer in de vakantie dat dit gebeurde. 
De koffieplantage zelf was erg leuk! Kopi Luwak is een koffiesoort gemaakt van Robusta of Arabica bonen, welke worden verbouwd op plantages. De koffieplant krijgt bessen waar twee pitten inzitten: de koffiebonen. In Indonesië lopen op deze plantages van oudsher civetkatten (ook wel bekend als de Luwak, daar was ook zo’n kat) rond. Ze zijn dol op het vruchtvlees van koffiebessen en eten de bessen op zodra ze rijp zijn. De Luwak verteren alleen het vruchtvlees; de bonen komen bij de ontlasting gearomatiseerd naar buiten. De koffiebonen worden door de lokale bevolking handmatig uit de uitwerpselen van de Luwak gehaald en worden vier tot zeven dagen gedroogd.  Vervolgens worden de koffiebonen gewassen en licht gebrand en verwerkt tot Kopi Luwak. Het is een ongelofelijk verhaal, maar het is waar. Wat ook waar is is dat het heel duur is….we konden het daar kopen voor 60 euro, 250 gram…. Dat maar niet gedaan, maar daar wel de koffie geproefd. 6 euro voor 2 bakjes koffie, en het was echt lekker! We kregen ook een thee/koffie proeverij. Heerlijk! ( wel irritant dat nog steeds die man bij ons zat, aan de koffie….) Wel wat thee gekocht hier, zit veel meer smaak aan dat de pickwickzakjes uit Nederland. 
Nu even weer terug bij het huisje. Straks naar de markt in Ubud. Mylan wou nog even kijken voor schoenen, alhoewel maat 44 hier niet een al te gangbare maat blijkt te zijn! Logisch met al die kleine mensjes. 
Het is de laatste volle dag hier, al voelt dat nog niet zo.

Fijn weekend allemaal!
 

xxx